تعداد نشریات | 20 |
تعداد شمارهها | 500 |
تعداد مقالات | 4,335 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,878,623 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,783,018 |
ضعف تحقیقات کمّی در پژوهشهای علوم سیاسی در ایران | ||
نشریه «دانش سیاسی» | ||
مقاله 2، دوره 16، شماره 1 - شماره پیاپی 31، فروردین 1399، صفحه 25-44 اصل مقاله (466.06 K) | ||
نوع مقاله: علمی - پژوهشی (علوم سیاسی از منظر ایرانی) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/pk.2020.2679 | ||
نویسندگان | ||
مهسا ادیبی* 1؛ سید محمد علی تقوی2؛ صابر مصطفوی3 | ||
1دانش آموخته دوره دکتری اندیشه سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، | ||
2عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
3دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
چکیده | ||
در حوزه پژوهش علوم سیاسی در ایران کمبود مطالعات میدانی و کمی به وضوح مشاهده می شود. به خصوص اگر این رشته را با علوم اجتماعی، علوم تربیتی و روان شناسی که از دیگر شاخه های پرکاربرد علوم انسانی هستند مقایسه نماییم بیش از پیش به این نتیجه می رسیم که میزان مطالعات کتابخانه ای، توصیفی و غیرتجربی در این رشته بسیار زیاد است. دلایل عمده کمبود مطالعات تجربی در حوزه علم سیاست عبارتند از: 1-نبود حمایت های مادی و معنوی کافی نهادهای علمی و دانشگاهی از پژوهشگران، 2- محرمانه بودن اطلاعات در بسیاری از شاخه های تحقیقاتی این رشته، 3-دشواری گردآوری اطلاعات میدانی از جامعه هدف مورد نظر در پژوهش های سیاسی، 4-دشواری انطباق روش های پژوهش تجربی با علم سیاست، 5- ضعیف بودن سرفصل های مربوط به روش های تجربی در کتب مربوط به روش تحقیق سیاسی و ناقص بودن آموزش ها در این زمینه. نگارندگان در این پژوهش به دنبال اثبات این فرضیه اند که علی رغم افزایش مطالعات میدانی در علم سیاست طی سالهای اخیر و استقبال نشریات علمی و پژوهشی از چاپ این گونه پژوهش ها، هنوز تحرک کافی در زمینه تحقیقات میدانی در علوم سیاسی ایجاد نشده است. آن دسته از پژوهشهای علوم سیاسی نیز که به روش کمی انجام شده اند اکثراً در قالب طرح های پژوهشی و با حمایت دستگاه های اجرایی و ارگان های دولتی صورت گرفته و پس از اتمام نیز نتایج آن به دلیل محرمانه بودن در اختیار سایر جویندگان علم قرار نمی گیرد. شیوه مطالعه به این ترتیب خواهد بود که با بررسی مقالات منتشر شده در رشته علوم سیاسی نسبت پژوهشهای کمی به کیفی آنها در یک بازه زمانی سنجیده خواهد شد. برای درک بهتر این نسبت، مطالعه مشابهی در مورد یک رشته علوم انسانی دیگر (روانشناسی) انجام میگیرد تا این نسبت در دو رشته مقایسه شود. | ||
کلیدواژهها | ||
پژوهش علوم سیاسی؛ تحقیقات کمی؛ میدانی؛ روش های تجربی؛ تحقیقات کیفی؛ روانشناسی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Weakness of Quantitative Research in Political Science Research Iran | ||
نویسندگان [English] | ||
Mahsa Adibi1؛ Seyed Mohammad Ali Taghavi2؛ Saber Mostafavi3 | ||
1Ph.D. in Political Thoght from Islamic Azad University | ||
2Faculty member of Ferdowsi University | ||
3M.A. Student in Political Science at Ferdowsi University | ||
چکیده [English] | ||
The Weakness of Quantitative Research in Political Science Research Iran In the field of political science research in Iran, a shortage of field and quantitative studies is evident. Especially if we compare this field with the social sciences, educational sciences and psychology, which are other branches of the applied sciences, we will come to the conclusion that the amount of library, descriptive and inexperienced studies in this field is very high. The main reasons for the lack of empirical studies in the field of political science in Iran are related to: 1) Lack of sufficient material and intellectual support from the scientific and academic institutions of researchers 2 - Confidentiality of information in many research disciplines in this field 3 - Difficulty of gathering field information from the target community Review of Political Research 4 - Difficulty Adapting Experimental Research Methods to Political Science 5 - The weaknesses of the empirical methods in the books are related to the method of political research and the incompleteness of the teaching. The author seeks to prove the hypothesis that, despite the increase in field studies in political science in recent years and the acceptance of scientific and research publications for the publication of such studies, there is still insufficient motivation for field research in political science. Quantitative research in political science has also been conducted mostly through research projects with the support of government agencies and bodies, and its results are not disclosed to other researchers because of confidentiality. Take it. The method of study would be that by examining articles published in the field of political science their quantitative-qualitative research ratio will be measured over a period of time. To better understand this ratio, a similar study is being conducted in another field of humanities (psychology) to compare this ratio in two disciplines. Political science research, quantitative research, field research, empirical methods, qualitative research. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Political science research, quantitative research, field research, empirical methods, qualitative research, Psychology | ||
مراجع | ||
اطهری، سیداسدالله و پیروزفر، مهدی (1394). «وضعیت مطالعات ترکیهشناسی در دانشگاههای ایران؛ مطالعه موردی: دانشگاههای امام صادق (علیهالسلام)، تهران، علامه طباطبایی و شهید بهشتی»، دو فصلنامه علمی دانش سیاسی. 2(22)، 52-5.تافلر، هایدی و آلوین، تافلر (1376). به سوی تمدن جدید (محمدرضا جعفری، مترجم). تهران: سیمرغ. تانسی، استیون (1381). مقدمات سیاست (هرمز همایون پور، مترجم). تهران: نشر نی. خسروپناه، عبدالحسین (1389). «آسیبشناسی معرفتشناختی علوم انسانی؛ نسبیتگرایی آسیب بنیادین علوم انسانی»، نشریه کتاب نقد. 12(55-56)، 220-179. دلاوری، ابوالفضل (1385). «ویژگیها و گرایشهای علومسیاسی در ایران: نگاهی از دریچه نشریات تخصصی این رشته»، نشریه پژوهشنامه علوم سیاسی. 1(2)، 142-121. ریاحینیا، نصرت و نوایینژاد، شکوه (1390). «تحلیل محتوایی و استنادی مقالات فصلنامه تحقیقات زنان، زن: حقوق و توسعه (تحقیقات زنان)»، فصلنامه تحقیقات زنان، زن: حقوق و توسعه. 1(5)، 111-99. ریاضی، عبدالمهدی (1387). «ضریب تأثیر پژوهشهای علوم انسانی را بیشتر کنیم پیشنهاد مدل تأثیر کنگره ملی علوم انسانی، وضعیت امروز و چشمانداز فردا»، کنگره ملی علوم انسانی. تهران: 22 تا 24 اسفند ماه. ساعی ارسی، ایرج (1384). «جایگاه روشهای کمی و کیفی در پژوهش علوم اجتماعی»، فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد خلخال. 4 (پیش شماره)، 41-21. سجادی، سیدنصرالله؛ عیدی، حسین؛ مهربانی، جوادی و عباسی، همایون (1389). «تحلیل توصیفی نشریه علمی پژوهشی حرکت شماره 1-34». پژوهش حرکت. 5 (پیش شماره )، 153-141. سریعالقلم، محمود (1380). روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بینالملل. تهران: پژوهش فرزان. سلیمی، حسین (1392). نقد علمگرایی به معنی گریز از روش نیست. مجموعه مقالات وضعیت پژوهش در علوم سیاسی و روابط بینالملل ایران، تهران: نیاک. سیدامامی، کاووس (1392). جای خالی پژوهشهای تجربی در علوم سیاسی ایران. مجموعه مقالات وضعیت پژوهش در علوم سیاسی و روابط بینالملل ایران، تهران: نیاک. عالم، عبدالرحمان (1373). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی. عیوضی، محمدرحیم (1393). «آینده علوم سیاسی در ایران از نظر تا واقعیت». فصلنامه سیاست متعالیه. 2 (5)، 42-29. قدرتی، حسین و سردارنیا، خلیلالله (1395). «کاستیها و انتظارات پژوهشی در علوم سیاسی ایران (بررسی کیفی و کمی)». نشریه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی. 20 (67)، 262-247. کیویستو، پیتر (1378). اندیشههای بنیادی در جامعهشناسی (منوچهر صبوری، مترجم). تهران: نی. موحد، علی و ایزدی، پگاه (1389). «ارزیابی کمیوکیفی مقالههای فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی طی دوره 10 ساله 78 تا 88»، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای طبیعی. (83)، 94-71. نادری، عزتالله و سیف نراقی، مریم (1370). روشهای تحقیق و چگونگی ارزیابی آن در علوم انسانی. تهران: بدر. وبستر، فرانک (1382). نظریههای جامعه اطلاعاتی (مهدی داوودی، مترجم). تهران: وزارت خارجه. های، کالین (1385). درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی ( احمد گلمحمدی، مترجم). تهران: نشر نی. هیوود، اندرو (1383). مقدمه نظریه سیاسی (عبدالرحمان عالم، مترجم). تهران: قومس. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 790 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 759 |